Біздің компаниямыз жайлы жалпы ақпарат.
Дәрілік препаратты медициналық қолдану
жөніндегі нұсқаулық (Қосымша парақ)
Саудалық атауы
Ко-Пренесса®
Халықаралық патенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі, дозасы
Таблеткалар, 8 мг/2,5 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Басқа препараттармен біріктірілген ангиотензин өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері. Диуретиктермен біріктірілген АӨФ тежегіштері. Диуретиктермен біріктірілген периндоприл.
АТХ коды С09ВА04
Қолданылуы
Бір мезгілде тағайындалған периндоприлмен және индапамидпен сол дозалар деңгейінде артериялық қысымы бақыланып жүрген пациенттерде эссенциялық гипертензияны емдеу үшін орын басу емі ретінде.
Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- периндоприлге, индапамидке, АӨФ тежегіштеріне және сульфонамидтерге немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық
- анамнездегі АӨФ тежегіштерімен бұрын жүргізілген еммен байланысты ангионевроздық ісіну (Квинке ісінуі)
- тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық ангионевроздық ісіну
- айқын немесе орташа дәрежедегі бүйрек жеткіліксіздігі (КК < 60 мл/мин)
- гемодиализ немесе қан сүзілісінің басқа түрлері
- бауыр энцефалопатиясы
- бауырдың ауыр жеткіліксіздігі
- гипокалиемия
- жазылмайтын декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттер
- «пируэт» типті қарыншалық аритмияны туындататын аритмияға қарсы дәрілермен бір мезгілде қабылдау
- қант диабеті немесе бүйрек функциясының бұзылуы (ШСЖ < 60 мл/мин/1,73 м2) бар пациенттерде құрамында алискирен бар препараттармен бір мезгілде қолдану
- жүрек жеткіліксіздігінде қолданылатын сакубитрил/валсартан қабылдау
- бүйректің қанмен қамтылуы төмендеп кететін бүйрек ауруы (бүйрек артериясының стенозы)
- жүктілік және бала емізу кезеңі
- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге (дәрілік препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігі жөнінде деректер болмауына байланысты)
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Периндоприл мен индапамид үшін ортақ жайттар
Ұсынылмайтын біріктірілімдер
Литий
Литий препараттары мен АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолданғанда сарысуда литий концентрациялары қайтымды жоғарылаған жағдайлар және уыттылық жағдайлары байқалды. Тиазидтік диуретиктерді бір мезгілде қолдану әріқарай литий мөлшерін арттыруы және уыттылық қаупін күшейтуі мүмкін. Периндоприлді индапамидпен және литий препараттарымен біріктірілімде қолдану ұсынылмайды, бірақ, егер біріктіріп қабылдау қажет болса, қан сарысуында литий деңгейіне мұқият мониторинг өткізу керек.
Айрықша сақтануды талап ететін біріктірілімдер
Баклофен АӨФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсерін күшейтеді. АҚ және бүйрек функциясына, сондай-ақ гипертензияға қарсы препарат дозасының дұрыстығына мониторинг өткізу қажет.
Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП) (қабынуға қарсы емге қажетті дозалардағы ацетилсалицил қышқылын қоса): АӨФ тежегіштері мен қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды (мысалы, қабынуға қарсы емге қажетті дозалардағы ацетилсалицил қышқылы, ЦОГ-2 тежегіштері және селективті емес ҚҚСД) бір мезгілде қабылдағанда гипертензияға қарсы әсерінің әлсіреуін байқауға болады. ҚҚСД және АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолдану, бүйректің жедел жеткіліксіздігінің дамуын қоса, бүйрек функциясының бұзылу қаупінің артуына, сондай-ақ, әсіресе, бүйрек функциясының бұзылуы бұрыннан бар пациенттерде сарысулық калий мөлшерінің көбеюіне әкелуі мүмкін. Атап көрсетілген препараттар біріктірілімін, әсіресе, егде жастағы пациенттерде абайлап қолдану керек. Пациенттер сұйықтықты жеткілікті көлемде ішуі тиіс, сондай-ақ біріктірілген ем тағайындалғанда және ол аяқталған соң мезгіл-мезгіл бүйрек функциясын бақылап отыру керек.
Айрықша сақтануды талап ететін біріктірілімдер
Имипрамин типті антидепрессанттар (трициклды антидепрессанттар), нейролептиктер гипертензияға қарсы әсерді күшейтеді және ортостаздық гипотензияның даму қаупін арттырады (аддитивті әсер).
Кортикостероидтар, тетракозактидтер гипертензияға қарсы әсерді төмендетеді (кортикостероидтар қабылдау нәтижесінде болатын тұз және су іркілісі).
Гипертензияға қарсы басқа дәрілік препараттарды периндоприл/индапамидпен қолдану артериялық қысымның қосымша төмендеу әсеріне әкелуі мүмкін.
Периндоприлмен байланысты:
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін (РААЖ) қосарлы бөгеу АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану арқылы, РААЖ бөгейтін бір препаратпен салыстырғанда, артериялық гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (оның ішінде бүйректің жедел жеткіліксіздігі) сияқты жағымсыз әсерлердің өте жоғары жиілігімен байланысты.
Біріктіріп қабылдау қарсы көрсетілімді:
Алискирен: қант диабетінен немесе бүйрек жеткіліксіздігінен зардап шегетін пациенттерде гиперкалиемияның туындау, бүйрек функциясының нашарлау, жүрек-қантамыр ауруларының даму және жүрек-қантамырлық аурулардан өлімге ұшырау қаупі артады.
Экстракорпоральді ем: Ауыр анафилактоидтық реакциялардың жоғары туындау қаупіне орай, жоғары гидравликалық өткізгіштігі бар белгілі бір жарғақшалармен (мысалы, полиакрилнитрилді жарғақшалар) жасалатын диализ немесе гемофильтрация және декстран сульфатымен тығыздығы төмен липопротеиндер аферезі сияқты қанның теріс зарядталған беткейлермен жанасуына алып келетін экстракорпоральді емдеу. Егер осындай емдеу қажет болса, диализ жарғақшасының басқа типін немесе гипотензиялық препараттың басқа класын қолдануға назар аудару керек.
Сакубитрил/валсартан: Бір мезгілдегі неприлизин мен АӨФ тежелісі ангиоэдеманың туындау қаупін арттыруы мүмкін екендіктен, периндоприлді сакубитрил/валсартанмен бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді. Сакубитрил/валсартан қабылдауды периндоприлмен емнің соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өткенше бастауға болмайды. Периндоприлмен емді сакубитрил/валсартанның соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өткенше бастауға болмайды.
Ұсынылмайтын біріктірілімдер:
Алискирен: қант диабетінен немесе бүйрек жеткіліксіздігінен зардап шегетін пациенттерден басқа пациенттерде гиперкалиемияның туындау, бүйрек функциясының нашарлау, жүрек-қантамыр ауруларының даму және жүрек-қантамырлық аурулардан өлімге ұшырау қаупі артады.
АӨФ тежегішімен және ангиотензин рецепторларының блокаторымен біріктірілген ем: Әдеби деректерде нысана-мүшенің зақымдануымен ауыр атеросклероз ауруы, жүрек жеткіліксіздігі немесе қант диабеті бар пациенттерде АӨФ тежегішімен және ангиотензин рецепторларының блокаторымен біріктірілген емнің, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін бір препаратты қабылдаумен салыстырғанда, гипотензия, естен тану, гиперкалиемия дамуының және бүйрек функциясы нашарлауының (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) өте жоғары жиілігімен теңесетіні атап көрсетіледі. Қосарлы бөгеу (мысалы, АӨФ тежегішін ангиотензин II рецепторларының блокаторымен біріктіру арқылы) бөлек алынған жағдайлармен шектелуі және бүйрек функциясына, калий деңгейіне және артериялық қысымға мұқият мониторинг өткізумен қатар жүруі тиіс.
Эстрамустин: ангионевроздық ісіну (ангиоісіну) сияқты жағымсыз реакциялардың жоғарылау қаупі.
Ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол):
Бір мезгілде ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол) қабылдайтын пациенттер гиперкалиемияның жоғары қаупіне ұшырауы да мүмкін.
Калий жинақтайтын диуретиктер (мысалы, триамтерен, амилорид және т.б.), калий (тұздар): Гиперкалиемия (өліммен аяқталу қаупі зор), әсіресе, бүйрек жеткіліксіздігімен біріккен (аддитивті гиперкалиемиялық әсер).
Периндоприлді осы дәрілік препараттармен біріктіріп қабылдау ұсынылмайды. Егер осы препараттарды қатарлас қолдану бәрібір көрсетілген болса, оларды қабылдағанда ерекше сақ болу және қан сарысуындағы калий мөлшеріне жиі мониторинг өткізу керек. Жүрек жеткіліксіздігінде спиронолактон қолдану туралы ақпаратты «Айрықша сақтануды талап ететін біріктірілімдер» бөлімінен қараңыз.
Айрықша сақтануды талап ететін біріктірілімдер:
Диабетке қарсы дәрілер (инсулин, пероральді гипогликемиялық препараттар): эпидемиологиялық зерттеулер АӨФ тежегіштерін және диабетке қарсы препараттарды (инсулиндер, пероральді гипогликемиялық препараттар) біріктіріп қабылдау гипогликемияның басталу қаупіне ұласатын қандағы глюкоза деңгейінің төмендеу әсерінің күшеюіне әкелуі мүмкін екенін көрсетті. Осындай оқиғалардың басталуы біріктіріп емдеудің алғашқы апталарында және бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде көбірек ықтималды.
Калий жинақтамайтын диуретиктер: Диуретиктер қабылдайтын пациенттерде, әсіресе, АҚК азаюы және/немесе тұздар тапшылығы бар пациенттерде АӨФ тежегіштерімен емнің басында артериялық қысымның едәуір төмендеуін байқауға болады. Төмен дозадағы периндоприлмен емдеуді бастар алдында, оны кейіннен біртіндеп арттыра отырып, диуретиктер қабылдауды тоқтатумен, АҚК немесе тұз тұтынуды арттырумен гипотензиялық әсер ету ықтималдығын төмендетуге болады.
Артериялық гипертензияда, егер осының алдында диуретиктермен емдеу тұз тапшылығын/АҚК азаюын туындатса, АӨФ тежегішімен емді бастар алдында кейіннен калий жинақтамайтын диуретик енгізумен диуретик қабылдауды тоқтату немесе АӨФ тежегішін қабылдауды біртіндеп арттыратын төмен дозадан бастау қажет.
Диуретиктер қабылдау қажет болатын жүректің іркілісті жеткіліксіздігінде, мүмкіндігінше, қатарлас калий жинақтамайтын диуретик дозасын алдын ала азайтудан кейін АӨФ тежегішін қабылдауды өте төмен дозадан бастау керек.
Барлық жағдайларда АӨФ тежегішімен ем басталуынан кейінгі алғашқы бірнеше аптаның ішінде бүйрек функциясына (креатинин деңгейіне) мұқият мониторинг өткізу қажет.
Калий жинақтайтын диуретиктер (эплеренон, спиронолактон): Эплеренон немесе спиронолактонды 12,5 мг/тәуліктен бастап 50 мг/тәулікке дейінгі дозаларда және АӨФ тежегіштерінің төмен дозаларын қабылдағанда:
Осының алдындағы АӨФ тежегіштерімен және ілмекті диуретиктермен ем жүргізілуімен лықсыту фракциясы <40% болатын II-IV класты жүрек жеткіліксіздігін (NYHA жіктеуі бойынша) емдегенде, әсіресе, препараттардың осы біріктірілімін тағайындау бойынша нұсқаулар қадағаланбаған жағдайда өліммен аяқталу қаупі зор гиперкалиемияның даму қаупі бар.
Препараттардың осы біріктірілімін тағайындамас бұрын пациентте гиперкалиемия мен бүйрек жеткіліксіздігінің жоқ екеніне көз жеткізген жөн.
Емнің алғашқы айының ішінде аптасына бір рет, ал артынан айына бір рет калиемия мен креатинемия мониторингін өткізу ұсынылады..
Рацекадотрил: АӨФ тежегіштерінің (мысалы, периндоприл) ангионевроздық ісінудің туындауына себеп болатыны белгілі. Бұл қауіп оларды рацекадотрилмен (жедел диареяда қолданылатын препарат) біріктірілімде қолданғанда артады.
mTOR тежегіштері (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус): mTOR тежегіштерімен біріктірілген емнен өтетін пациенттер ангионевроздық ісінудің жоғары туындау қаупіне ұшырауы мүмкін.
Сақтануды талап ететін біріктірілімдер:
Гипотензиялық және тамыр кеңейтетін препараттар: Осы препараттарды біріктіріп қабылдау периндоприлдің гипотензиялық әсерінің күшеюіне әкелуі мүмкін. Нитроглицерин мен басқа нитраттарды немесе тамыр кеңейтетін басқа дәрілерді қатарлас қабылдау одан әрі артериялық қысым төмендеуіне әкелуі мүмкін.
Аллопуринол, цитолитикалық немесе иммунодепрессиялық заттар, жүйелі кортикостероидтар немесе прокаинамид: осы препараттарды АӨФ тежегіштерімен біріктіріп қабылдағанда лейкопения қаупі артады.
Анестезиялық препараттар: АӨФ тежегіштері кейбір анестезиялық препараттардың гипотензиялық әсерін күшейтуі мүмкін.
Глиптиндер (линаглиптин, саксаглиптин, ситаглиптин, вилдаглиптин): АӨФ тежегішін қабылдайтын пациенттерде глиптин қабылдаумен байланысты дипептидилпептидаза IV белсенділігінің төмендеуі салдарынан ангионевроздық ісінудің даму қаупі артады.
Симпатомиметиктер: Симпатомиметиктер АӨФ тежегіштерінің гипотензиялық әсерін төмендетуі мүмкін.
Алтын: сирек жағдайларда инъекциялық алтын препараттарымен (натрий ауротималаты) және, периндоприлді қоса, АӨФ тежегіштерімен бір мезгілде емделіп жүрген пациенттерде вазомоторлық реакциялар (бетке қан тебу, жүрек айну, құсу және гипотензия сияқты симптомдар) туындады.
Индапамидпен байланысты:
Айрықша сақтануды талап ететін біріктірілімдер:
«Пируэт» типті пароксизмалық қарыншалық тахикардия туғызуға қабілетті препараттар: индапамидті аритмияға қарсы IA класс препараттары (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид), аритмияға қарсы III класс препараттары (амиодарон, дофетилид, ибутилид, бретилий, соталол), кейбір нейролептиктер (хлорпромазин, циамемазин, левомепромазин, тиоридазин, трифлуоперазин), бензамидтер (амисульпирид, сульпирид, сультоприд, тиаприд), бутирофенон туындылары (дроперидол, галоперидол), басқа нейролептиктер (пимозид), бепридил, сизаприд, дифеманил, в/і эритромицин, галофантрин, мизоластин, моксифлоксацин, пентамидин, спарфлоксацин, в/і винкамин, метадон, астемизол, терфенадин сияқты «пируэт» типті пароксизмалық қарыншалық тахикардия туғызуға қабілетті препараттармен біріктірілімде қабылдағанда, гипокалиемияның басталу қаупіне орай, сақ болу керек. Калий деңгейінің төмендеп кетуінен сақтану және қажет болған жағдайда түзету: QT аралығына мониторинг өткізу.
Калий жинақтаушы препараттар: амфотерицин В (вена ішіне), глюкокортикоидтар және минералокортикоидтар (жүйелі енгізу), тетракозактид, көтермелеуші іш жүргізетін дәрілер: калий деңгейінің төмендеу қаупінің күшеюі (аддитивті әсер). Калий мөлшеріне мониторинг және, қажет болса, дозаны түзету; оймақгүлмен емдеу кезінде ерекше мұқияттылық талап етіледі. Көтермелеу әсері жоқ іш жүргізетін дәрілерді қолдану керек.
Оймақгүл препараттары: калийдің төмен деңгейі оймақгүлдің уытты әсерін күшейтуі мүмкін. ЭКГ және калий деңгейіне мониторинг өткізу, ал қажет болса, емдеуді қайта қарау керек.
Аллопуринол: индапамидпен бір мезгілде емделу аллопуринолға аса жоғары сезімталдық реакцияларының жиілігін арттыруы мүмкін.
Сақтануды талап ететін біріктірілімдер:
Калий жинақтаушы диуретиктер (амилорид, спиронолактон, триамтерен): Ұтымды біріктірілімдердің кейбір пациенттерге пайдалы екеніне қарамастан, гипокалиемия немесе гиперкалиемия (әсіресе, бүйрек жеткіліксіздігі немесе қант диабеті бар пациенттерде) әлі де көрініс беруі мүмкін. Қан плазмасында калий деңгейіне және ЭКГ мониторинг өткізу қажет, ал қажет болса, емдеуді қайта қарау керек.
Метформин: метформин қабылдау аясында болатын сүт қышқылды ацидоз, сірә, диуретиктердің, әсіресе, ілмекті түрлерінің әсер ету себебінен болатын бүйректің функционалдық жеткіліксіздігімен байланысты. Егер плазмада креатинин мөлшері ерлерде 1,5 мг/дл (135 мкмоль/л) және әйелдерде 1,2 мг/дл (110 мкмоль/л) мәнінен асып кетсе, метформинді қолдануға болмайды.
Құрамында йод бар контрастылы орта: организмнің диурездік препараттар қабылдаудан болатын елеулі дегидратациясында, әсіресе, құрамында йод бар контрастылы заттарды жоғары дозаларда қолдану кезінде бүйректің жедел жеткіліксіздігінің даму қаупі артады. Құрамында йод бар препараттарды қолданар алдында регидратация жасау қажет.
Кальций (тұздар): кальций мөлшері оның несеппен экскрециясының төмендеуі нәтижесінде артуы мүмкін.
Циклоспорин, такролимус: айналымдағы циклоспорин деңгейінің өзгеруінсіз, тіпті су және электролит мөлшері қалыпты болса да, плазмада креатинин деңгейі жоғарылайды.
Кортикостероидтар, тетракозактид (жүйелі енгізу жолы): гипотензиялық әсерді азайтады (кортикостероидтар әсерінен болатын су және тұз іркілісі).
Арнайы сақтандырулар
Периндоприлмен және индапамидпен байланысты
Литий
Литий препараттарын периндоприл/индапамид біріктірілімімен біріктіру ұсынылмайды.
Периндоприлмен байланысты
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін (РААЖ) қосарлы бөгеу:
Өзгертуші фермент тежегіштерін (АӨФ), ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бір мезгілде қолданудың гипотония, гиперкалиемия қаупін және бүйрек функциясының төмендеуін (оның ішінде бүйректің жедел жеткіліксіздігін) арттыратыны туралы деректер бар. Сондықтан АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану арқылы РААЖ қосарлы бөгеу ұсынылмайды.
Егер де РААЖ қосарлы бөгеумен жүргізілетін ем абсолютті қажеттілік болып саналса, оны тек маманның қадағалауымен және бүйрек функциясын, электролиттер мен АҚ деңгейін жиі мұқият мониторингтеумен жүргізген жөн.
Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерге АӨФ тежегіштерін және ангиотензин II рецепторларының блокаторларын бір мезгілде қолдануға болмайды.
Нейтропения/агранулоцитоз/тромбоцитопения/анемия
АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде нейтропения/ агранулоцитоз, тромбоцитопения және анемия жағдайлары болды. Бүйрек функциясы сақталған және басқа асқындыратын факторлар болмаған пациенттерде нейтропения сирек туындайды.
Периндоприл иммунодепрессанттармен, аллопуринол немесе прокаинамидпен ем алатын жүйелі коллагендік аурулары бар пациенттерде немесе, әсіресе, бүйрек функциясының бұзылуы аясында атап көрсетілген қатарлас факторлар бірігуінде ерекше сақтықпен қолданылу керек. Осындай пациенттердің кейбіреуінде күрделі инфекциялар дамыды, олар кейбір жағдайларда антибиотиктермен қарқынды емдеуге жауап бермеді. Периндоприлді ондай пациенттерде қолданған жағдайда лейкоциттер деңгейін мезгіл-мезгіл бақылап отыру ұсынылады, ал пациенттер өздерінің инфекциялардың кез келген даму белгілері (мысалы, тамақтың ауыруы, дене температурасының көтерілуі) туралы дәрігерге мәлімдеуі тиіс екенінен хабарланған болуы тиіс.
Аса жоғары сезімталдық/ангионевроздық ісіну
Бет, аяқ-қол, ерін, тілдің, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуі дамығанда периндоприл қабылдауды шұғыл тоқтату қажет.
Көмей ісінуімен байланысты ангионевроздық ісіну өлімге әкелуі мүмкін. Ісіну тілді, көмейді немесе дауыс саңылауын қамтыған жағдайларда, ықтималды түрде, оның соңы тыныс жолдарының обструкциясына ұласуы мүмкін, 1:1000 (0,3 мл-ден 0,5 мл дейін) эпинефрин ерітіндісін тері астына енгізуді қамтуы мүмкін тиісті шараларды және/немесе пациенттің тыныс жолдарының өткізгіштігін қалпына келтіру шараларын шұғыл қабылдау қажет.
Анамнезі ауырлап кеткен қара нәсілді тұлғаларда ангионевроздық ісіну қаупі басқа нәсіл пациенттерімен салыстырғанда жоғары. Анамнезінде АӨФ тежегіштерін қабылдаумен байланысты емес Квинке ісінуі болған пациенттерде осы топтың препараттарын қабылдағанда оның даму қаупі артуы мүмкін.
Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерімен ем аясында ішектің ангионевроздық ісінуі дамиды. Осы орайда пациенттерде оқшау симптом ретінде немесе жүрек айну және құсумен біріккен, кейбір жағдайларда беттің осының алдында ангионевроздық ісінуінсіз және С-1 эстераза ферментінің қалыпты белсенділігімен іштің ауыруы білінеді. Диагноз құрсақ аумағына компьютерлік томография, ультрадыбыстық зерттеу көмегімен немесе хирургиялық араласу сәтінде қойылады. Симптомдар АӨФ тежегіштерін қабылдауды тоқтатудан кейін басылады. АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген іш аумағының ауыруы бар пациенттерде дифференциялық диагноз қойылғанда ішектің ангионевроздық ісінуінің даму мүмкіндігін ескеру қажет.
Периндоприл мен сакубитрил/валсартан біріктірілімін бірге қабылдау ангионевроздық ісінудің жоғары даму қаупіне байланысты қарсы көрсетілімді. Сакубитрил/валсартан біріктірілімін периндоприлдің соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өтуінен ерте қабылдауға болмайды. Егер сакубитрил/валсартанмен емдеу тоқтатылса, периндоприлмен емді сакубитрил/валсартанның соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өткен соң ғана бастау керек. Басқа бейтарап эндопептидаза тежегіштерін (БЭТ) (мысалы, рацекадотрил) және АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолдану ангионевроздық ісінудің даму қаупін арттыруы да мүмкін. Демек, периндоприл қабылдайтын пациенттерде тежегіштермен (БЭТ) (мысалы, рацекадотрил) емді бастар алдында пайда және қауіп арақатынасын мұқият бағалау қажет.
mTOR тежегіштерін (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) қатарлас қолдану
mTOR тежегіштерімен (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) қатарлас ем қабылдап жүрген пациенттерде ангиодистрофияның (мысалы, тыныс жолдарының ісінуі немесе тыныс алудың бұзылуымен немесе онсыз тілдің ісінуі) жоғары даму қаупі болуы мүмкін.
Десенсибилизация үдерісіндегі анафилактоидтық реакциялар
Жарғақ қанатты жәндіктердің (ара, сона) уымен десенсибилизациялау емі кезінде АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде өмірге қатерлі ұзаққа созылатын анафилактоидтық реакциялар дамуы жөнінде хабарламалар бар. АӨФ тежегіштерін ауырлап кеткен аллергологиялық анамнезі бар немесе десенсибилизация емшарасынан өтетін аллергиялық реакцияларға бейім пациенттерде сақтықпен қолдану қажет. Жарғақ қанатты жәндіктер уымен иммундық ем қабылдап жүрген пациенттер АӨФ тежегішін қолданбау керек. Дегенмен де, анафилактоидтық реакциядан десенсибилизация емшарасының басталуынан кем дегенде 24 сағат бұрын АӨФ тежегішін уақытша тоқтату арқылы сақтануға болады.
Тығыздығы төмен липопротеиндермен аферез (ТТЛП) кезіндегі анафилактоидтық реакциялар
Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде декстран сульфатын пайдаланумен ТТЛП аферезі жасалғанда өмірге қатерлі анафилактоидтық реакциялар дамуы мүмкін. Анафилактоидтық реакцияларға жол бермеу үшін әрбір аферез емшарасы алдында АӨФ тежегішімен емдеуді уақытша тоқтату керек.
Гемодиализде жүрген пациенттер
Гидравликалық өткізгіштігі жоғары (мысалы, AN 69) жарғақшалармен диализ жасалған және АӨФ тежегішін бір мезгілде қабылдаған пациенттерде анафилактоидтық реакциялар жағдайлары болды. Ондай пациенттерде диализдік жарғақшаның басқа типін немесе гипотензиялық препараттың басқа класын пайдалануға ерекше көңіл бөлу керек.
Бастапқы гиперальдостеронизм
Бастапқы гиперальдостеронизм бар пациенттерде, әдетте, әсер ету механизмі ренин-ангиотензин жүйесін тежеуге негізделген гипертензияға қарсы препараттарды қолдану кезінде клиникалық тиімділігінің төмен екені байқалады. Осыған орай, аталған препаратты ондай жағдайларда қолдану ұсынылмайды.
Жүктілік
АӨФ тежегіштерін жүктілік кезінде тағайындауға болмайды. Егер АӨФ тежегіштерімен емді жалғастыру қажет болып саналса, жүктілікті жоспарлап жүрген пациенттерді емдеу жүктілік уақытында қолдану кезіндегі қауіпсіздік бейіні дәлелденген гипертензияға қарсы баламалы препараттарға ауыстырылуы тиіс. Жүктілік дерегі анықталғанда АӨФ тежегіштерімен емдеуді дереу тоқтату керек, ал қажет болса, баламалы емді бастау керек.
Калий жинақтайтын диуретиктер, калий тұздары
Периндоприл мен калий жинақтайтын диуретиктерді, калий тұздарын біріктіру ұсынылмайды.
Индапамидпен байланысты
Бауыр энцелопатиясы
Бауыр функциясының бұзылуында тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер қабылдау бауыр энцефалопатиясына әкелуі мүмкін. Ондай жағдайда диуретиктер қабылдауды шұғыл тоқтату қажет.
Фотосезімталдық
Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер қабылдау аясында фотосезімталдық реакциясының даму жағдайлары хабарланды. Препаратты қабылдау аясында фотосезімталдық реакциясы дамыған жағдайда емдеуді тоқтату керек. Диуретиктермен емді жалғастыру қажет болса, тері жабындарын күн сәулесінің немесе жасанды ультракүлгін сәулелер әсерінен қорғауға кеңес беріледі.
Қолдану кезіндегі сақтану шаралары
Периндоприлмен және индапамидпен байланысты
Бүйрек жеткіліксіздігі
Ауыр және орташа бүйрек жеткіліксіздігі (КК < 60 мл/мин) бар пациенттерге емдеу қарсы көрсетілімді.
Бүйрек функциясының бұзылуымен гипертензиядан зардап шегетін кейбір пациенттерде емдеуді тоқтату қажет, ал оны не төменірек дозада, не компоненттерінің тек біреуімен жаңғыртуға болады. Осындай пациенттер үшін әдеттегі кейінгі медициналық қадағалау калий мен креатинин деңгейіне бірінші ретте – екі апта емделуден кейін, ал артынан емдік тұрақтану кезеңінде әр екі ай сайын жиі мониторинг өткізуді қамтуы тиіс.
Бүйрек жеткіліксіздігі жағдайлары, негізінен, жүректің ауыр жеткіліксіздігі немесе бүйрек артериясының стенозын қоса, негізгі бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде байқалды.
Препарат бүйрек артериясының екі жақты стенозы немесе жұмыс істейтін жалғыз бүйрек жағдайларында ұсынылмайды.
Артериялық гипотензия және су-электролит теңгерімінің бұзылуы
Бұрыннан келе жатқан натрий тапшылығы бар болса (атап айтқанда, бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде), күрт гипотензия қаупі болады. Сондықтан диарея немесе құсу нәтижесінде туындауы мүмкін организмдегі су және электролиттер тапшылығының клиникалық белгілерінің көрінісін жүйелі бақылап отыру қажет. Осындай пациенттерде плазмадағы электролиттер мөлшеріне жүйелі мониторинг өткізу қажет. Айқын гипотензияда вена ішіне физиологиялық ерітінді енгізу қажет болуы мүмкін. Өткінші гипотензия емді жалғастыруға қарсы көрсетілім емес. Қанағаттанарлық қан көлемі мен артериялық қысым қалпына келген соң емдеуді не азайтылған дозада, не компоненттерінің біреуімен жаңғыртуға болады.
Сарысудағы калий мөлшері
Периндоприл мен индапамид біріктірілімі, әсіресе, қант диабеті бар пациенттерде немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде гипокалиемияның туындау қаупін болдырмайды, осыған орай, плазмадағы калий деңгейіне жүйелі мониторинг өткізу қажет.
Периндоприлмен байланысты
Жөтел
АӨФ тежегіштерімен ем аясында емдеуді тоқтатудан кейін басылатын құрғақ жөтел туындаған жағдайлар болды.
Педиатриялық қауым
Балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде монотерапия немесе біріктірілген ем кезінде периндоприлдің тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталмады.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін (РААЖ) қосарлы бөгеу:
АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бір мезгілде қолданудың гипотония, гиперкалиемия қаупін арттыратыны және бүйрек функциясының төмендеуін (оның ішінде бүйректің жедел жеткіліксіздігін) туындататыны туралы деректер бар. Сондықтан АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану арқылы РААЖ қосарлы бөгеу ұсынылмайды. Егер қосарлы бөгеу емі абсолютті қажеттілік болып саналса, оны тек мамандардың қадағалауымен және бүйрек функциясын, электролиттер мен артериялық қысым деңгейін жиі мониторингтеумен жүргізген жөн.
Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерге АӨФ тежегіштерін және ангиотензин II рецепторларының блокаторларын бір мезгілде тағайындауға болмайды.
Артериялық гипотензия және/немесе бүйрек жеткіліксіздігі қаупі (жүрек жеткіліксіздігінде, су-электролит теңгерімінің бұзылуында және т.б.)
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің айқын көтермеленуі бүйрек артериясының стенозы, жүректің іркілісті жеткіліксіздігі немесе ісінумен және асцитпен қатар жүретін бауыр циррозы жағдайларында бастапқы артериялық қысымы төмен пациенттерде су-электролит теңгерімінің айқын бұзылулары (қатаң тұзсыз диета немесе диуретиктерді ұзақ уақыт қабылдау) тұсында байқалды. АӨФ тежегіштерін қолдану РААЖ бөгелісін туындатады, сондықтан да, әсіресе, алғашқы қабылдау кезінде және емдеудің алғашқы екі аптасы ішінде АҚ күрт төмендеуіне және/немесе бүйректің функционалдық жеткіліксіздігін айғақтайтын плазмада креатинин деңгейінің жоғарылауына әкелуі мүмкін. Ондай жағдайларда емдеуді төменірек дозадан бастау, ал артынан дозаны біртіндеп арттыру керек.
Анамнезінде атеросклероз бар пациенттер
Жүректің ишемиялық ауруы немесе ми қан айналымының жеткіліксіздігі бар пациенттерге емдеуді төмен дозадан бастап тағайындау қажет.
Егде жастағы пациенттер
Емдеуді бастар алдында калий деңгейіне және бүйрек функциясына бақылау жүргізу қажет. Бастапқы доза кейіннен, әсіресе, су-электролит теңгерімсіздігі жағдайында, гипотензияның кенеттен басталуына жол бермес үшін артериялық қысымның төмендеу деңгейіне қарай түзетіледі.
Реноваскулярлық гипертензия
Қалпына келтіру операциясын жасау алдындағы реноваскулярлық гипертензиясы бар пациенттерде және ондай операция жасау мүмкін болмайтын жағдайларда АӨФ тежегіштері көп артықшылыққа ие болуы мүмкін. Кo-Пренесса® 8 мг/2,5мг таблеткалары бұрыннан бар немесе алдын ала болжанған бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде ұсынылмайды, өйткені емдеуді стационар жағдайларында 8 мг/2,5 мг-ден төмен дозадан бастау қажет.
Қауіпке бейім халықтың басқа топтары
Жүректің ауыр жеткіліксіздігі (IV дәрежесі) бар пациенттерде немесе инсулинге тәуелді қант диабеті (калий иондары мөлшерінің өздігінен арту үрдісі) бар пациенттерде емдеуді дәрігерлік бақылаумен бастапқы төмен дозадан бастау керек, сондықтан Кo-Пренесса® 8 мг/2,5 мг бастапқы емдеуге сай келмейді. Артериялық гипертензия мен коронарлық жеткіліксіздігі бар пациенттер бета-блокаторлар қабылдауды тоқтатпауы тиіс: АӨФ тежегіштерін бета-блокатормен бірге қолдану керек.
Қант диабеті бар пациенттер
Бұрын диабетке қарсы пероральді препараттармен немесе инсулинмен ем қабылдап жүрген қант диабеті бар пациенттерде, атап айтқанда, АӨФ тежегіштерімен емделудің алғашқы айы ішінде гликемия деңгейін мұқият бақылап отыру қажет.
Этникалық өзгешеліктер
Периндоприлдің қара нәсілді пациенттерде, басқа нәсіл өкілдеріне қарағанда, АҚ төмендеуіне әсер ету тиімділігі аз, бұл қара нәсілді халық арасында гипертензияның ренині төмен түрінің жиірек таралуына байланысты болуы ықтимал.
Хирургиялық араласу/Жалпы анестезия
Жалпы анестезия қолданумен хирургиялық араласу жасалатын пациенттерде АӨФ тежегіштерін қолдану, әсіресе, гипертензияға қарсы әсер ететін жалпы анестезияға қарсы дәрілерді қолданғанда айқын АҚ төмендеуіне әкелуі мүмкін. Ұзақ әсер ететін АӨФ тежегіштерін, оның ішінде периндоприлді хирургиялық араласудан бір күн бұрын қабылдау ұсынылады.
Қолқа немесе митральді клапан стенозы/гипертрофиялық кардиомиопатия
АӨФ тежегіштерін сол жақ қарыншаның шығу бөлімінің обструкциясы бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек.
Бауыр жеткіліксіздігі
Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында шұғыл дамитын және (кейде) өліммен аяқталуға алып келетін бауыр некрозына дейін үдейтін холестаздық сарғаю пайда болады. Осы синдром механизмі анық емес. Сарғаю немесе бауыр ферменттерінің айқын жоғарылауы дамитын АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттер АӨФ тежегіштерін қабылдауды тоқтату және кейіннен тиісті медициналық қадағалауда болу керек.
Гиперкалиемия
Периндоприлді қоса, АӨФ тежегіштерімен ем қабылдаған кейбір пациенттерде сарысулық калий деңгейінің артуы байқалды. Гиперкалиемияны дамытатын қауіп факторларына бүйрек жеткіліксіздігі, бүйрек функциясының нашарлауы, егде жас (70 жастан асқан), қант диабеті, кейбір жай-күйлер, мысалы, сусыздану, жүректің жедел жеткіліксіздігі, метаболизмдік ацидоз және калий жинақтайтын диуретиктерді (мысалы, спиронолактон, эплеренон, триамтерен немесе амилорид), калий қоспаларын немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын бір мезгілде қабылдау; немесе сарысулық калийдің артуына байланысты басқа дәрілерді (мысалы, гепарин, триметоприм/сульфаметоксазол ретінде де белгілі котримоксазол, басқа АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторының антагонистері, ≥ 3 г/ күн ацетилсалицил қышқылы, ЦОГ-2 тежегіштері және селективті емес ҚҚСП, циклоспорин немесе такролимус, триметоприм сияқты иммунодепрессанттар) қабылдап жүрген пациенттер жатады. Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде калий қоспаларын, калий жинақтаушы диуретиктерді немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын қолдану сарысулық калий деңгейінің едәуір артуына алып келуі мүмкін, ол күрделі, кейде өлімге ұшырататын аритмияларға себеп болуы мүмкін.
Индапамидпен байланысты
Су-электролит теңгерімі
Сарысудағы натрий мөлшері
Емдеуді бастар алдында, ал артынан емдеу кезінде мезгіл-мезгіл натрий деңгейін бақылап отыру қажет, өйткені диуретиктер қабылдау басында симптомсыз болуы мүмкін, бірақ күрделі зардаптары болуы мүмкін натрий деңгейінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Егде жастағы пациенттерде және бауыр циррозы бар пациенттерде жиірек натрийді жүйелі бақылап отыру қажет.
Сарысудағы калий мөлшері
Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктермен ем гипокалиемияның даму қаупімен байланысты. Егде жастағы пациенттер, жүдеп кеткен пациенттер, ісінумен және асцитпен қатар жүретін бауыр циррозы, жүректің ишемиялық ауруы және жүректің созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттер сияқты жоғары қауіп тобына жататын пациенттерде калий деңгейінің төмендеу қаупінің (<3,4 µмоль/л) дамуынан сақтану қажет. Осы пациенттерде гипокалиемия жүрек гликозидтерінің кардиоуыттылығын және аритмияның даму қаупін арттырады.
QT аралығының ұзаруы бар пациенттерде шығу тегіне қарамастан (туа біткен немесе ятрогенді) калий деңгейінің төмендеу қаупі де болады. Гипокалиемия, брадикардия сияқты, ырғақтың күрделі бұзылуларының, атап айтқанда, өлімге әкелуі мүмкін дірілдеу-жыпылықтаудың басталуына қолай тудыратын фактор болып табылады.
Барлық жағдайларда калий деңгейіне жиірек мониторинг қажет. Плазмадағы калий деңгейінің бірінші өлшеулерін емдеу басталған соң алғашқы апта ішінде өткізу керек. Гипокалиемия анықталғанда дозаны түзету қажет.
Сарысудағы кальций мөлшері
Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер кальцийдің несеппен шығарылуын азайтып, плазмада кальций деңгейінің өтпелі көбеюіне себеп болуы мүмкін. Кальций деңгейінің айқын жоғарылауы диагностикаланбаған гиперпаратиреоз себебінен болуы мүмкін, осыған орай, емдеуді қалқанша маңы безінің функциясын тексеруден өткізуге дейін тоқтату қажет.
Қандағы глюкоза мөлшері
Қант диабеті бар пациенттерде, әсіресе, гипокалиемия бар болса, қандағы глюкоза мөлшерін бақылап отыру қажет.
Несеп қышқылы
Ем аясында қан плазмасында несеп қышқылының концентрациясы жоғарылаған пациенттерде подагра ұстамаларының туындау жиілігі артуы мүмкін.
Бүйрек функциясы және диуретиктер
Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер тек бүйрек функциясы сақталған немесе аздап бұзылған пациенттерде толық шамада тиімді (ересектегі креатинин деңгейі шамамен 2,5 мг/дл-ден төмен, яғни 220µмкмоль/л).
Егде жастағы пациенттерде плазмадағы креатинин деңгейі Кокрофт формуласына сәйкес пациенттің жасын, салмағын және жынысын ескерумен түзетілу керек:
(140 - жасы) х дене салмағы
Clcr = ----------------------------------------------------------
0,814 х қан плазмасындағы креатинин деңгейі
онда: жасы жылмен,