Фраксипарин 0,4 мг № 10 раствор в шприцах

Сипаттама

Дәрілік затты медициналық қолдану

жөніндегі нұсқаулық

Фраксипарин

Саудалық атауы

Фраксипарин

Халықаралық патенттелмеген атауы

Кальций надропарині

Дәрілік түрі

Инъекцияға арналған ерітінді, 3800 ХБ анти-Ха/0,4 мл № 10

Құрамы

1 шприцтің ішінде

белсенді зат –3800 ХБ анти-Ха калий надропарині,

қосымша заттар: кальций гидроксидінің ерітіндісі немесе рН 5-7,5 дейін сұйылтылған хлорсутек қышқылы, инъекцияға арналған су 0,4 мл дейін.

Сипаттамасы

Мөлдір немесе сәл бозаңданатын, түссіз немесе сәл сарғыш, немесе аздап қоңырлау, немесе сәл қою-сары ерітінді

Фармакотерапиялық тобы

Антикоагулянттар. Тікелей антикоагулянттар (гепарин және оның туындылары). Надропарин.

АТX коды B01AB06

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Надропариннің фармакокинетикалық қасиеттері биологиялық белсенділігіне, яғни анти-Ха факторлы белсенділігінің өзгеруіне негізделеді.

Анти-Ха белсенділігің (C_max) ең жоғары деңгейіне Фраксипаринді тәулігіне 2 рет теріастына енгізгеннен кейін 3-4 сағаттан соң, тәулігіне 1 рет қолданғанда – 4-6 сағаттан соң жетеді. Биожетімділігі іс жүзінде толық (88%-ға жуық) болады.

Вена ішіне енгізгеннен кейін плазмада анти-Ха белсенділігі ең жоғары деңгейіне 10 минут ішінде жетеді, ал жартылай шығарылу кезеңі 2 сағатқа жуықты құрайды. Метаболизмі, негізінен, бауырда жүреді (десульфаттану, деполимеризация). Көбіне бүйрек арқылы шығарылады.

Анти-Ха белсенділігі препаратты енгізгеннен кейін 18 сағат бойы сақталады.

Пациенттердің ерекше топтары

Егде жастағылар

Бүйрек функциясының төмендеуі мүмкін болғандықтан, егде жастағы пациенттерде надропариннің шығарылуы баяулайды. Препаратты тағайындар алдында бүйрек функциясына баға беру және тағайындалатын дозаны сәйкесінше түзету қажет.

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер

Бүйрек функциясының әртүрлі дәрежедегі бұзылулары бар пациенттерде надропариннің фармакокинетикасына жүргізілген клиникалық зерттеулерде надропарин клиренсі мен креатинин клиренсі арасында дозаға байланыстылық байқалды. Бүйрек функциясының орташа дәрежедегі жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі 36-43 мл/мин) пациенттерде AUC және Т_1\2 көрсеткіштері, сәйкесінше, 52 және 39%-ға артып, надропариннің плазмалық клиренсі 63%-ға төмендеді. Бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі 10-20 мл/мин) пациенттерде AUC және Т_1/2 көрсеткіштері, сәйкесінше, 95 және 112%-ға артып, надропариннің плазмалық клиренсі 50%-ға төмендеді. Креатинин клиренсі 3-6 мл/мин немесе гемодиализде жүрген пациенттерде AUC және Т_1/2 көрсеткіштері, сәйкесінше, 62 және 65%-ға артып, надропариннің плазмалық концентрациясы 67%-ға төмендеді.

Фармакодинамикасы

Препараттың белсенді заты арнайы жағдайларда стандартты гепаринді деполимеризациялау жолымен алынған төмен молекулалы гепарин – кальций надропарині болып табылады. Ол орташа молекулалық массасы шамамен 4300 дальтон болатын глюкозаминогликан. Фраксипарин плазма протеинінің антитромбинімен жоғары ұқсастық танытады. Бұл Фраксипариннің тромбозға қарсы жоғары потенциалын стмуляциялайтын Ха фактордың тездетіп басылуына әкеледі.

Тромбозға қарсы белсенділіктің күшеюінің басқа механизмдері өзіне тіндік фактор тежегішінің стимуляциялануын, эндотелиальді жасушалардан тіндік плазмогендік белсендіргіштің тікелей босап шығуы жолымен фибринолиздің белсенділенуін және гемореологиялық параметрлердің модификациясын (қанның қоюлығының азаюы және тромбоциттер санының ұлғаюы, гранулоциттер жарғақшаларының өзгергіштігі) қамтиды.

Препарат, анти-IIa-факторлық белсенділікпен салыстырғанда, өте айқынырақ анти-Ха-факторлық белсенділігімен сипатталады. Фраксипарин үшін екі белсенділік арасындағы қатынас 2.5-4 шегінде болады. Оның тромбозға қарсы баяу да, сонымен қатар ұзаққа созылатын да әсері бар.

Фракциялық емес гепаринмен салыстырғанда, Фраксипарин тромбоциттердің функциясына және агрегациясына азырақ әсерін және жалпы гемодиализге мардымсыз әсерін тигізеді.

Қолданылуы

- тромбоэмболиялық асқынулардың профилактикасында (жалпы немесе ортопедиялық хирургиямен байланысты, хирургиялық емес науқастарда – қарқынды емдеу бөлімі жағдайындағы тыныс алу функциясының жедел жеткіліксіздігінде, респираторлық инфекцияларда және/немесе жүрек функциясының жедел жеткіліксіздігінде)

- гемодиализ кезінде қанның ұюының профилактикасында

- тромбоэмболияларды емдеуде

- тұрақсыз стенокардияны және Q тісшесіз миокард инфарктісінде

Қолдану тәсілі және дозалары

Препаратты енгізу жөніндегі нұсқаулар

Тері астына енгізуге арналған (гемодиализ жағдайынан басқасында). Бұлшықет ішіне қолдануға болмайды. Бұл шығарылу түрі ересектерге қолдану үшін ыңғайлы.

1 мл ФРАКСИПАРИН шамамен 9500 анти-Ха ХБ надропаринге баламалы.

• Қолыңызды сабындап жуып, сүлгімен құрғатыңыз.
• Енгізуге көзделген жерді спирт тампонмен сүртіңіз.
• Инеден қорғаныш қалпақшасын алыңыз. Егер шприцтегі ерітінді мөлшері Сіздің дәрігеріңіз ұсынған дозадан асып кетсе, артық мөлшерін жойыңыз. Шприцтің поршенін абайлап басып, ерітіндінің мөлшерін Сіздің докторыңыз ұсынған деңгейге дейін жеткізіңіз. Енгізуге дейін иненің басқа заттарға тиіп кетуіне жол бермеңіз. Ерітіндідегі көпіршіктердің аздаған мөлшері қалыпты болып табылады, оларды қоюдың қажеті жоқ.
• Теріні бас бармақ пен сұқ саусақ арасында абайлап бүріп ұстаңыз.
• Инені енгізудің бүкіл кезеңі ішінде бас бармақ пен сұқ саусақ арасында қысып ұсталған тері қыртысына бұрыштап емес, тігінен енгізген жөн.
• Шприцтегі ерітінді мөлшерінің барлығын енгізіңіз.
• Қауіпсіздік мақсатында инъекция жүргізгеннен кейін инеге қалпақшасын кигізіңіз. Пайдаланылған шприцті Сіздің дәрігеріңіздің нұсқауларына сәйкес жойыңыз.

Өзіңізге ыңғайлы күйде отырыңыз немесе жатыңыз. Фраксипаринді іш тұсына кіндіктен 1,5-2 см төмен аймақтағы тері астына енгізеді. Суретте көрсетілгендей, сол немесе оң жақ аумақты таңдаңыз. Препаратты балама ретінде санға да енгізуге болады.

Енгізген жерден инені алып тастаңыз. Инъекция жасалған жерді ысқылап сүртпеу керек.

Фраксипарин емдеудің бүкіл курсы ішінде төмен молекулалы басқа гепариндермен өзара алмасатын препарат түрінде қолданылмауы тиіс.

Емнің бүкіл кезеңі ішінде тромбоциттер мөлшеріне мониторинг жүргізу қажет.

Хирургиялық араласымдарда веноздық тромбоэмболиялық асқынулардың профилактикасы

Бұл нұсқаулар әдетте жалпы анестезиямен жасалатын хирургиялық араласым кезінде қолдануға қолайлы.

Жұлын-ми және эпидуральді анестезия жағдайында интраспинальді гематоманың теориялық жоғары қаупіне қатысты операция алдындағы инъекцияның артықшылығына баға беру қажет ("Қолдану жөнінде ерекше ескертулер және ерекше сақтандырулар" бөлімін қараңыз).

Қолдану жиілігі

Тәулігіне 1 инъекция.

Енгізілетін доза: хирургиялық араласымның түрімен астасқан әрбір пациенттегі жекелей қауіпке байланысты.

Орташа тромбогендік қаупі бар жағдайлар

Орташа тромбогендік қауіп төндіретін хирургиялық операцияларда, сондай-ақ тромбоэмболия қаупі жоғарыламаған науқастарда тромбоэмболиялық аурудың тиімді профилактикасына тәулігіне 2850 анти-Xa ХБ(0.3 мл) инъекция дозасын енгізу арқылы қол жеткізіледі.

Зерттелген емдеу режимі операциядан 2 сағат бұрын жасалған, хирургиялық араласым түрімен астасқан бастапқы инъекцияны қамтиды.

Жоғары тромбогендік қаупі бар жағдайлар

Санға немесе тізеге операциялар

Надропариннің дозасын пациенттің дене салмағына байланысты инъекцияны тәулігіне бір рет қолдана отырып, былайша түзетеді:

-38 анти-Xa ХБ/кг

операция алдында: яғни операциядан 12 сағат бұрын;

операциядан кейін: операция аяқталғаннан кейін 12 сағаттан соң, ал содан кейін – операциядан кейінгі 3 күнге дейінді қоса, тәулігіне бір рет.

-57 анти-Xa ХБ/кг операциядан кейін 4 күн ішінде. Пациенттің дене салмағына сәйкес дозалау жөніндегі жалпы нұсқаулар мыналар:

Басқа да жағдайлар

Операция типіне (әсіресе онкологиялық операцияларда) және пациенттің жекелей ерекшеліктеріне байланысты тромбоэмболиялық жоғары қауіп жағдайларында (әсіресе анамнезіндегі тромбоэмболиялық ауруларда) надропариннің 2850 ХБ (0.3 мл) дозасы жеткілікті болады.

Емдеу ұзақтығы

Аяқты ТМГ емдеуді дәстүрлі эластикалық компрессия техникасымен біріктіріп қолдану пациенттің қимыл-қозғалыс функциясы толық қалпына келгенше жалғастырылуы тиіс:

- Жалпы хирургияда ТМГ-мен емдеу, пациенттің жекелей сипаттамаларымен байланысты веноздық тромбоэмболияның ерекше қаупі болмағанда, 10 күннен аз уақытқа жалғастырылуы тиіс ("Қолдану жөнінде ерекше ескертулер және ерекше сақтандырулар" бөліміндегі: тромбоциттер санына мониторингті қараңыз);

- Егер веноздық тромбоэмболиялық асқынулар қаупіұсынылған емдеу мерзімі өткеннен кейін де бар болса, ең алдымен, пероральді антикоагулянттардың жәрдемімен профилактикалық емді жалғастыру қажет.

Алайда төмен молекулалы гепаринмен немесе К дәруменімен емдеудің клиникалық пайдасына қазіргі таңда баға берілген жоқ.

Экстракорпоральді қан айналымы/гемодиализ жүйесіндегі қан ұюдың профилактикасы

ҚАНТАМЫРІШІЛІК ЕНГІЗУ (диализ ілмегінің артериялық шунтына).

Гемодиализ сеансын жүйелі қабылдап жүрген пациенттерде тазалаудың экстракорпоральді ілмегіндегі коагуляцияның профилактикасына сеанстың басында диализ ілмегінің артериялық желісіне бастапқы 65 ХБ/кг дозаны енгізу жолымен қол жеткізіледі.

Қантамыр ішіне бір реттік болюстік енгізу ретінде қолданылатын осы доза ұзақтығы 4 сағаттан аспайтын диализ сеансы үшін ғана қолайлы, және нәтижесінде доза пациенттің жекелей реакциясына байланысты түзетілуі мүмкін, ол жеке пациенттер де, сонымен қатар әртүрлі пациенттерде де елеулі дәрежеде өзгереді.

Пациенттің дене салмағына сәйкес дозалау жөніндегі жалпы нұсқаулар мыналар:

Содан кейін дозаны пациенттің жекелей қажетіне сәйкес және диализдің техникалық жағдайларына сәйкес түзеткен жөн. Қан кету қаупі жоғарылаған пациенттерде диализ сеанстары тек препараттың жарты дозасын пайдаланып жүргізілуі мүмкін.

Терең веналардың тромбозын (ТВТ) емдеу

ТВТ-ке кез келген күмән тиісті талдаулар және тексерулер нәтижелерімен дәлелденуі тиіс.

Қолдану жиілігі

Тәулігіне 2 инъекция (яғни әрбір 12 сағат сайын).

Енгізілетін доза

Бір инъекцияның дозасы 85 анти-Xa ХБ/кг құрайды.

ТМГ дозалау дене салмағы 100 кг-ден асатын немесе 40 кг-ден төмен болатын пациенттердің дене салмағына байланысты зерттелген жоқ. Дене салмағы 100 кг-ден көбірек болатын пациенттерде ТМГ тиімділігі төмендеуі мүмкін, немесе, басқа жағынан алғанда, дене салмағы 40 кг-ден азырақ пациенттерде қан кету қаупі жоғарылауы мүмкін. Мұндай жағдайларда арнайы клиникалық мониторинг қажет болады.

Пациенттің дене салмағына сәйкес дозалау жөніндегі жалпы нұсқаулар – әрбір 12 сағат сайын 0.1 мл/10кг, және олар келесі кестеде берілген:

Көлемін, тігінен ұсталған шприцтің поршенін сәйкесінше қозғалта отырып, түзетеді.

ТВТ емдеу ұзақтығы

ТМГ емдеуді, оларды қолдануға болмайтын жағдайларды қоспағанда, пероральді антикоагулянттармен тез алмастырған жөн. ТМГ-мен емдеу ұзақтығы, ХҚҚ тұрақтану қиындығы пайда болатын жағдайларды қоспағанда, К (АВК) дәруменінің антагонистеріне ауысу кезеңіне қоса, 10 күннен аспауы тиіс ("Қолдану жөнінде ерекше ескертулер және ерекше сақтандырулар" бөліміндегі: тромбоциттер санына мониторингті қараңыз). Сондықтан пероральді антикоагулянттармен емдеу мүмкіндігінше ерте басталуы тиіс.

Тұрақсыз стенокардияны емдеу / Q тіссіз ЖМИ

Надропаринді тәулігіне теріастына екі инъекция түрінде (12 сағат аралықпен) қолданады, әрбір доза 86 анти-Xa ХБ/кг болады, ол аспиринмен біріктірілген (ұсынылған дозадар: басындағы ең аз екпінді 160 мг дозадан кейін пероральді түрде 75–325 мг).

Бастапқы дозаны в/і болюсті инъекция түрінде енгізу, ал содан кейін т/а түрінде 86 анти-Xa ХБ/кг дозада енгізу керек.

Ұсынылатын емдеу ұзақтығы, әрі қарай көрсетілгендей, пациенттің дене салмағына сәйкес түзетілген дозаларда пациенттің жағдайы тұрақталғанша 6 күнге жуықты құрайды:

Егер тромболитикалық ем қажет болса, надропаринді және тромболитикалық дәрілерді бір мезгілде қолдану жөнінде клиникалық деректер жоқ болған жағдайда, надропаринмен емдеуді тоқтату және пациентті емдеуді әдеттегідей жалғастыру ұсынылады.

Жағымсыз әсерлері

Жағымсыз әсерлердің жиілігі (өте жиіден өте сирекке дейін) жүргізілген көптеген клиникалық сынақтардан алынған деректер негізінде анықталды. Басқа жағдайларда жағымсыз әсерлердің жиілігі (<1/10000 жиіліктегі әсерлер сияқты) постмаркетингтік қолдану тәжірибесінің деректері негізінде анықталды, және олардың пайда болуының нақты жиілігіне қарағанда, осы әсерлер жөніндегі мәлімдемелер жиілігінің үлкен дәрежеде болуынан көрінеді.

Қан түзу және лимфалық жүйе тарапынан бұзылыстар

Өте жиі ( ≥ 1/10)

- қан кетулер, олар әртүрлі жерлерде пайда болуы мүмкін, және олар негізінен келесі жағдайлар болған кезде дамиды:

۰ Астасқан қауіп факторлары: қан кетулер пайда болуы ықтимал органикалық зақымданулар, дәрілік заттардың белгілі бір біріктірілімдері ("Қолдануға болмайтын жағдайлар" бөлімін және "Басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесуі және басқа да өзара әрекеттесу түрлері" бөлімін қараңыз), жас, бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, дене салмағының төмендігі.

۰ Емдеу ұзақтығын және дозаны дене салмағына сәйкес түзетуді қоса, емдеу режимін сақтамау ("Қолдану жөнінде ерекше ескертулер және ерекше сақтандырулар" бөліміндегі – "Қан кетулер қаупі" бөлімін қараңыз).

Қалалар